There Lavendel staat is een plant die behoort tot de familie van Lamiaceae en is algemeen bekend als wilde lavendel, keu or lavendel van Spanje. De naam van de soort, stoechasis afgeleid van de oude nomenclatuur die door de Grieken werd gegeven aan enkele eilanden in de buurt van Marseille, de Stoechades-eilanden, waar deze kruidensoort weelderig groeide.
De plant is altijd gebruikt in de volksgeneeskunde, kruidengeneeskunde en parfumerie. Inderdaad, tot de achttiende eeuw was het de meest gebruikte lavendelsoort, hoewel het later werd verdrongen door gewone lavendel (Lavandula).
Het is een zeer rustieke plant die zeer geschikt is om in de tuin te groeien. Laten we de botanische kenmerken, de biologische teelttechnieken, de eigenschappen en het gebruik beter leren kennen.
Beschrijving van wilde lavendel
There Lavendel staat het is een meerjarige soort die eruitziet als een kleine wintergroene suffruticum, variërend in hoogte van 30 tot 120 cm hoog.
De stand van de stengels is rechtopstaand en de kleur is grijzig-glaucescent.
De takken zijn los, dicht bebladerd, met een tegenovergestelde opstelling. De jongen van het jaar hebben een tomentose oppervlak. In het onderste deel verhouten de takken, waarbij de schors gebarsten en roodbruin van kleur lijkt.
De wilde lavendelplant verspreidt een sterke aromatische geur, waarbij de geur doet denken aan zowel de delicate van gewone lavendel als de meer doordringende geur. Rozemarijn.
bladeren
De bladeren zijn tegenover op de takken en zittend. Ze hebben een behaard oppervlak en zijn rijk aan klieren die etherische olie bevatten. De bladlamina is lineair-lancetvormig, 10-20 mm lang, met netvormige nerven aan de onderkant en een omlopende rand aan de rand.
Bloemen
De wilde lavendelbloemen verschijnen aan de top van de takken, verzameld in eivormige spikes van 20 tot 35 mm lang. Over het algemeen worden ze bekroond door 4 typische bloembladvormige violette schutbladen.
De kelk is gamosepalo, harige-klier, met 4 driehoekige tanden plus 1 eindigend in een obcordata appendix. De bloemkroon is blauwviolet (in veel cultivars is het roze), met een harige en glandulaire buis binnenin, met afgeronde lobben. De meeldraden zijn zittend, de eierstok superieur met een speldenkopvormige stylus.
De bloeiperiode varieert sterk, afhankelijk van de klimaatzone. Het loopt van januari tot juni, maar vindt meestal plaats in april-mei.
De bestuiving van bloemen is entomofiel, dat wil zeggen, beheerd door bijen en andere nuttige insecten.
De bloemen zijn rijk aan stuifmeel en nectar, waardoor de plant een zeker belang heeft in de bijenteelt.
Fruit
De vrucht bestaat uit 4 bruingekleurde nuculae (tetrachenium), omgeven door een aanhoudende kelk. Volledige zaadrijpheid vindt meestal plaats in juni en juli.
Natuurlijke habitat van wilde lavendel
Wilde lavendel is een typisch bestanddeel van de mediterrane vegetatie, wijdverspreid in het struikgewas en de cistus garrigue. Als pioniersoort komt hij veel voor in door branden getroffen land. Waar de vegetatie echter meer ontwikkeld is, neigt deze achteruit te gaan. We vinden het van zeeniveau tot 1000 m, vooral langs de kustheuvels, waar het klimaat altijd mild is.
In de natuur groeit de steca bij voorkeur op zure gronden, minder vaak op kalkrijke gronden.
De variëteiten van Lavendel staat
Als bewijs van hoe geliefd en wijdverbreid de teelt van wilde lavendel is, wijzen we op enkele variëteiten die in de loop der jaren door deskundige tuiniers zijn ontwikkeld. Deze variëteiten onderscheiden zich van de typesoorten door hun gewoonte, de kleur van de bloemen, de vorm van de bladeren en andere kenmerken.
Een van de bekendste zijn de variëteiten: Gengel, vorstelijke pracht, Rotsachtige weg En Snow Man.
Hoe wilde lavendel te kweken?
There Lavendel staat, naast het spontaan groeien, wordt het gekweekt als sierplant in tuinen. Het is een rustieke en makkelijk te verzorgen plant, uitstekend geschikt voor het maken van bloemperken en bloemborders of voor het maken van hagen van aromatische planten.
Het kan ook in potten worden gekweekt.
Klimaat en terrein
Wilde lavendel heeft niet bijzonder veel last van de kou en is bestand tegen temperaturen van enkele graden onder nul.
Het geeft echter de voorkeur aan de warme klimaten die typisch zijn voor mediterrane tuinen. Teelt in laaggelegen gebieden met langdurige vorst wordt niet aanbevolen.
Hij houdt van grove en losse bodems die geen waterstagnatie veroorzaken, met een goede toevoer van organische stof en met subzure pH. Het lijdt aan kleiachtige en compacte bodems die het water niet goed afvoeren.
Media
There Lavendel staat het is een heliofiele soort, wat betekent dat hij veel licht nodig heeft. Het wordt aanbevolen om het in de volle zon te planten.
Het verdraagt vrij goed wind, zelfs brak, dus het is een ideaal gewas langs de kusten.
Voortplanting uit zaad
Voortplanting kan voornamelijk plaatsvinden uit zaad, dat de plant in overvloed produceert. Dit zijn zeer kleine zaden, die bij voorkeur in de herfst worden begraven in kleine potten die gelijkmatig met aarde en turf zijn gevuld. De potten dienen vorstvrij te worden bewaard en de jonge zaailingen het eerste jaar in potten. Zaaien kan ook aan het einde van de winter, maar let dan meer op het bevochtigen van de grond. De zaden om daar een teelt te starten gevonden in gespecialiseerde winkels.
snijdend
Een andere reproductietechniek van wilde lavendel is de snijdend. Bij voorkeur worden halfhoutachtige einddelen, 5-10 cm lang, gebruikt, tussen juli en augustus van niet-bloeiende takken genomen.
Wortelen moet worden gedaan in containers met een diameter van 10-12 cm en vindt plaats in 8-10 weken met uitstekende wortelsnelheden. Het belangrijkste is om het substraat altijd goed vochtig te houden, de zaailing uit de directe zon te houden en periodiek het bovengrondse deel te besproeien.
Het ideale substraat om te snijden is het substraat dat bestaat uit: turf en perliet. In het vroege voorjaar van het volgende jaar kunnen de jonge stecaplanten in de volle grond of in een grotere pot geplant worden.
Irrigatie
Zoals gezegd, de Lavendel staat het is zeer rustiek en vereist weinig teeltzorg. Wat betreft irrigatie, is het raadzaam om alleen in te grijpen in periodes van ernstige droogte en in ieder geval om overtollig water te vermijden.
De situatie is anders voor potplanten, die regelmatiger moeten worden bevochtigd.
Snoeien van wilde lavendel
Wilde lavendel reageert heel goed op snoei, die aan het einde van de winter wordt uitgevoerd, vóór de vegetatieve herstart.
De halfhoutige takken kunnen worden afgeknipt, zodat de plant nieuwe scheuten afgeeft en een compacte en regelmatig verdeelde kroon krijgt.
Bij verhoute vegetatie zorgt drastisch snoeien voor een langzamere en soms onregelmatige hergroei, maar het herstel verloopt zonder bijzondere problemen.
Er moet echter worden benadrukt dat belangrijke sneden na de bloei absoluut moeten worden vermeden, anders komt het voortbestaan van de plant in gevaar.
ziekten
de planten van Lavendel staat gekweekt kan worden aangetast door schimmelpathogenen, vooral ter hoogte van de kraag en wortels. Onder de mogelijke schimmelziekten wijzen we op: Armillaria mellea, Macrophomina faseolina, Roselinia necatrix En Phytophthora sp..
Om schimmelproblemen te voorkomen, is het noodzakelijk om stagnatie van water door overmatige irrigatie te voorkomen. Let ook op het gebruik van gezonde grond.
Parasieten
Wat plagen betreft, is wilde lavendel vatbaar voor aanvallen door: oziorrinco (wortelsysteem), chrysomela (bladeren), witte vlieg (fumagine), rode spin (bladeren en bloemen), bladluizen (bladeren). Voor advies over biologische bestrijding wordt verwezen naar de betreffende inzichten.
Eigenschappen en gebruik van wilde lavendel
In het verleden stond wilde lavendel bekend om zijn uitstekende essentiële olie, waar het vandaan kwam gebruikt voor verschillende ziekten. De plant heeft namelijk slijmoplossend, krampstillend, laxerend, desinfecterend en stimulerende eigenschappen. Tegenwoordig is het voor deze toepassingen vervangen door de essentiële olie van Lavandulagemakkelijk te produceren gezien de enorme uitbreidingen van lavendel die wordt gekweekt.
Tot op heden wordt steca-olie in beperktere hoeveelheden geproduceerd in Spanje en Frankrijk en vooral gebruikt in aromatherapie en parfumerie.
Gedroogde wilde lavendel kan ook gebruikt worden in kleine zakjes om in kasten te doen om linnengoed te parfumeren of als mottenwerend middel.
Een nieuwe thread starten